مریم سلطانی؛ خدیجه آرین
چکیده
زبان قصه زبانی است بر گرفته از فطرت انسان ها و دوست داشتن قصه ها و شنیدن آنها از طبیعت انسان برخاسته است از آنجا که کودکان به فطرت نزدیک ترند، قصه و قصه گویی را دوست دارند و از آن تأثیر می پذیرند و می توان از آن به عنوان یک فن آموزشی و درمانی استفاده کرد و از آن طریق عزت نفس کودکان را افزایش داد. عزت نفس یک جنبه مهم در کار کرد یا کشش کلی فرد ...
بیشتر
زبان قصه زبانی است بر گرفته از فطرت انسان ها و دوست داشتن قصه ها و شنیدن آنها از طبیعت انسان برخاسته است از آنجا که کودکان به فطرت نزدیک ترند، قصه و قصه گویی را دوست دارند و از آن تأثیر می پذیرند و می توان از آن به عنوان یک فن آموزشی و درمانی استفاده کرد و از آن طریق عزت نفس کودکان را افزایش داد. عزت نفس یک جنبه مهم در کار کرد یا کشش کلی فرد و از مهم ترین مؤلفه های سلامت روانی انسان می باشد که بر سایر متغیرهای شصیتی و فعالیت های فرد تأثیر گذاشته و با زمینه های دیگری چون سلامت روانی- اجتماعی، عملکرد شغلی و تحصیلی در ارتباط است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی تأثیر استفاده از روش قصه گویی به روش گروهی (به عنوان تکنیکی آموزشی- درمانی) در افزایش عزت نفس کودکان بوده است. روش تحقیق نیمه آزمایشی است و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهرستان مشهد است که از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی از بین افرادی که نمره عزت نفس آنان پایین بوده است به صورت تصادف 30 نفر انتخاب شدند. و در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. پژوهش حاضر این فرض را که قصه گویی در جلسات گروهی به کودکان موجب افزایش عزت نفس آنها می شود، را مورد آزمایش قرار می دهد برای اجرای پژوهش بعد از مطالعه مقدماتی و بررسی ابزار پژوهش یعنی پرسشنامه (عزت نفس کوپر اسمیت). گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 45 دقیقه ای در جلسات قصه گویی به صورت گروهی شرکت کردند (برنامه جلسات و انتخاب قصه ها با توجه به مؤلفه های عزت تفس صورت گرفت). هر دو گروه بعد از 2 ماه پس از آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند . پس از نتایج بدست آمده بین میانگین تفاضل نمرات پیش آزمون و پس آزمون کوپراسمیت در گروه آزمایش گروه گواه تفاووت معنادار وجود داشت و با 99% درصد اطمینان می توان گفت که قصه گویی به صورت گروهی باعث افزایش عزت نفس کودکان می شود
