محترم باقری فاروجی؛ لیلا دوقی؛ محمدمهدی شریعت باقری
چکیده
هدف از پژوهش خاضر ارائه مدل ساختاری خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس سبک فرزند پروری ادراک شده و باور های هوشی با میانجی گری جرات ورزی در دانش آموزان است. پژوهش حاضراز نظر هدف،کاربردی و از نظرروش،همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش کلیه‌ی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. تعداد افراد ...
بیشتر
هدف از پژوهش خاضر ارائه مدل ساختاری خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس سبک فرزند پروری ادراک شده و باور های هوشی با میانجی گری جرات ورزی در دانش آموزان است. پژوهش حاضراز نظر هدف،کاربردی و از نظرروش،همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش کلیه‌ی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. تعداد افراد نمونه جمعاً 537 دانش آموز بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌ی جرئت ورزی گمبریل و ریچی (1975)، مقیاس پرسشنامه خود ناتوان سازی تحصیلی جونز و رودوالت (2005)، پرسشنامه فرزندپروری ادراک شده، مقیاس ارزیابی باورهای ضمنی هوش (عبدالفتاح و یتس، 2006)،پرسشنامه باورهای هوشی عبدالفتاح و ییتس با دو خرده مقیاس نظریه افزایشی هوش و نظریه ذاتی هوش بودند. داده‌های گردآوری شده با روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که مدل ساختاری خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس سبک فرزند پروری ادراک شده و باور های هوشی با میانجی گری جرات ورزی در دانش آموزان براساس داده‌های تجربی از برازش مطلوبی برخوردار است. همچنین اثر غیر مستقیم ادراک شده و باور های هوشی بر خود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان مورد تأیید قرارگرفت. لذا پژوهش حاضر نشان داد که خود ناتوان سازی در تبیین و پیش بینی جرات ورزی دانش آموزان نقش واسطه ای دارد. این متغیر تحت تاثیر باورهای هوشی و سبک فرزندپروری ادراک شده قرار می گیرند و می توانند اثر معناداری بر جرات ورزی دانش آموزان داشته باشند.
اسمعیل آزادی؛ جلیل فتح آبادی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط عزت نفس ناپایدار و ترس از ارزیابی منفی با خود ناتوان سازی در نوجوانان دانش آموز بود. در یک مطالعه مقطعی 386 دانش آموز دختر و پسر دبیرستانی از شهر تهران و در سال تحصیلی 90-89 انتخاب شدند که نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای بود. و مقیاس خود ناتوان سازی جونز و رودوالت (SHE)، مقایس عزت نفس ناپایدار چاپرول، روسیو ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط عزت نفس ناپایدار و ترس از ارزیابی منفی با خود ناتوان سازی در نوجوانان دانش آموز بود. در یک مطالعه مقطعی 386 دانش آموز دختر و پسر دبیرستانی از شهر تهران و در سال تحصیلی 90-89 انتخاب شدند که نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای بود. و مقیاس خود ناتوان سازی جونز و رودوالت (SHE)، مقایس عزت نفس ناپایدار چاپرول، روسیو و کالاهان (ISES) و مقیاس ترس از ارزیابی منفی واتسون و فرند (FNE) را تکمیل نمودند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS -16 و همچنین شاخص های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان و آزمون t مستقل تحلیل شدند. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین عزت نفس ناپایدار و خود ناتوان سازی کلی رابطه مثبت و معناداری (r= %261 p< 0.001) وجود دارد. و رابطه ترس از ارزیابی منفی با خود ناتوان سازی کلی نیز مثبت و معنادار می باشد (r= %289 p<0.001) نتایج رگرسیون همزمان هم نشان داد که عزت نفس ناپایدار و ترس از ارزیابی منفی پیش بینی کننده خود ناتوان سازان در نوجوانان هستند، آزمون t هم بیانگر این بود که خود ناتوان سازی کلی در دختران بالاتر از پسران است. نتایج مؤید آن است که عزت نفس ناپایدار و ترس از ارزیابی منفی فاکتورهای تعیین کننده و پیش بینی کننده ای برای خود ناتوان سازی در نوجوانان دانش آموز هستند.
