دکتر سیمین رونقی؛ دکتر علی دلاور؛ دکتر حسن احدی؛ دکتر فرهاد جمهری
دوره 4، شماره 12 ، تیر 1387، ، صفحه 124-144
چکیده
هدف اصلی این پژوهش، ساخت و اعتباریابی یک آزمون فرافکن تصویری برای سنجش دلبستگی کودکان 12-6 ساله بود. روش نمونه گیری تصادفی از یک جامعه در دسترس بود که برای این منظور ابتدا 500 کودک دانش آموز پایه های اول تا پنجم مقطع ابتدایی شهرستان کرج بزرگ توسط «مقیاس دلبستگی کودکان 12-6 ساله» مورد سنجش قرار گرفتند. سپس بر اساس نتایج حاصله از میان ...
بیشتر
هدف اصلی این پژوهش، ساخت و اعتباریابی یک آزمون فرافکن تصویری برای سنجش دلبستگی کودکان 12-6 ساله بود. روش نمونه گیری تصادفی از یک جامعه در دسترس بود که برای این منظور ابتدا 500 کودک دانش آموز پایه های اول تا پنجم مقطع ابتدایی شهرستان کرج بزرگ توسط «مقیاس دلبستگی کودکان 12-6 ساله» مورد سنجش قرار گرفتند. سپس بر اساس نتایج حاصله از میان 90 کودک ناایمن در دسترس 30 کودک (15 دختر و 15 پسر) تصادفی انتخاب شدند از میان 410 کودک ایمن 30 کودک از نظر جنس، سن، کلاس و منطقه تحصیلی با آنها همتراز گردیدند. آزمون فرافکن روی این 60 کودک اجرا شد. برای ساخت آزمون فرافکن مراحل زیر دنبال شدند: 1- نظرسنجی از کودکان و بزرگسالان 2- تعیین موقعیتهای اضطراب زا 3- تعیین حیوانات نقاشیها و تهیه نقاشیها 4- تهیه ملاکهای محتوایی داستانها براساس تحلیل محتوا 5- اجرای مقدماتی و اصلی. سه مؤلفة اصلی ایمنی، اضطراب و اجتناب برای بررسی نوع دلبستگی در نظر گرفته شده و 6 موقعیت اضطرابزا تعیین گردید. هر موقعیت در سه مرحلة پیوند، جدایی و بازپیوند کودک- والد ترسیم گردید. در مجموع 18 نقاشی تهیه شد.
اعتبار محتوایی آزمون توسط بررسی منابع موجود و نظر متخصصین تأیید شد. آزمون t مستقل برای بررسی تفاوت میانگین نمرات مؤلفهها بین دو گروه ایمن و ناایمن در تمام موارد معنی دار بود و روایی افتراقی آزمون را تأیید کرد. یک آزمون محقق ساخته در مورد مشکلات سازگاری و رفتاری کودکان دو گروه اجرا شد و ضرایب همبستگی بین نتایج این آزمون و آزمون اصلی وجود روایی همگرا را تأیید کردند. ضریب همسانی درونی آزمون (آلفای کرونباخ) برای مؤلفههای ایمنی = 816/0، اجتناب = 78/0 و اضطراب 619/0 میباشد که پایایی آزمون را اثبات میکند.
طبق نتایج بدست آمده «آزمون فرافکن دلبستگی در کودکان 12-6 ساله» از پایایی و اعتبار کافی برخوردار میباشد.
اعظم حسنی؛ فرامرز سهرابی
چکیده
امروزه رفتارهای ضد اجتماعی نوجوانان به عنوان بحرانی پیچیده و رو به گسترش، توجه بسیاری از متخصصین را به خود معطوف کرده است. این پژوهش، از میان عوامل متعدد روانی - اجتماعی به بررسی تاثیر سبک دلبستگی و احساس تنهایی دختران نوجوان بر رفتارهای ضد اجتماعی آنان پرداخته است. به منظور رسیدن به اهداف تحقیق در مرحله ی اول ۱۵ نفر از دختران نوجوان ...
بیشتر
امروزه رفتارهای ضد اجتماعی نوجوانان به عنوان بحرانی پیچیده و رو به گسترش، توجه بسیاری از متخصصین را به خود معطوف کرده است. این پژوهش، از میان عوامل متعدد روانی - اجتماعی به بررسی تاثیر سبک دلبستگی و احساس تنهایی دختران نوجوان بر رفتارهای ضد اجتماعی آنان پرداخته است. به منظور رسیدن به اهداف تحقیق در مرحله ی اول ۱۵ نفر از دختران نوجوان مراکز مداخله در بحران سازمان بهزیستی و ۱۵ نفر از دختران نوجوان باز داشتگاه های زنان مراکز انتظامی که در دامنه ی سنی ۱۸-۱۴ سال بودند با روش تصادفی ساده به عنوان گروه مورد مطالعه انتخاب شدند. سپس، برای انتخاب گروه کنترل، ۳۰ نفر از دانش آموزان دبیرستانی مناطق آموزش و پرورش (۱۵، ۳،۶) با روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش، دو ابزار یعنی پرسشنامه ی سبک دلبستگی هازان - شیور (AAO) و پرسشنامه احساس تنهایی UCLA روی افراد نمونه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر ارائه ی فراوانی، درصد، میانگین، و انحراف استاندارد، از آزمون t برای گروه های مستقل، آزمون کای اسکور، آزمون های فایی و کرامر V استفاده شد. داده های بدست آمده از دو گروه دختران دارای رفتار ضداجتماعی و دختران عادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که سبک دلبستگی نا ایمن بویژه نا ایمن اجتنابی و نیز احساس تنهایی شدید تأثیر تعیین کننده ای بر بروز رفتارهای ضد اجتماعی دختران نوجوان دارد و دلبستگی ایمن عامل پیشگیری کننده از ارتکاب رفتارهای ضد اجتماعی در دختران نوجوان می باشد.