حلیمه میرعرب رضی؛ حسین فکوری حاجی یار؛ کاظم شریعت نیا؛ علی اصغر بیانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی برنامه درسی مسئله محور در دورة پیش دبستان انجام شد. در این راستا پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوة گردآوری دادهها از رویکرد پدیدارشناسی استفاده شد و برای شناسایی مهمترین مؤلفههای تشکیل دهندة عناصر برنامه درسی مسئله محور در دورة پیش دبستان از ابزار مصاحبة نیمه ساختاریافته استفاده شد. جامعه ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی برنامه درسی مسئله محور در دورة پیش دبستان انجام شد. در این راستا پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوة گردآوری دادهها از رویکرد پدیدارشناسی استفاده شد و برای شناسایی مهمترین مؤلفههای تشکیل دهندة عناصر برنامه درسی مسئله محور در دورة پیش دبستان از ابزار مصاحبة نیمه ساختاریافته استفاده شد. جامعه آماری در این مرحله کلیة مربیان و متخصصان حوزة آموزش و پرورش پیش دبستانی بودهاند که نمونهای متشکل از 10 نفر از این افراد به شیوهی نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل یافتههای این بخش از شیوة کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد و به منظور تعیین روایی و پایایی یافتههای این بخش از شیوه تایید همکاران تحقیق و چند جانبهنگری برای تایید اعتبار بهره گرفته شد. نتایج بدست آموده با استفاده از الگوی ون منن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که در حوزة اهداف برنامه درسی مسئله محور در دورة پیش از دبستان (17 مؤلفه)، در حوزة محتوا (14 مؤلفه)، در حوزة روشهای یاددهی- یادگیری (10 مؤلفه)، در حوزة روشهای ارزشیابی (7 مؤلفه)، در حوزة مکان (18 مؤلفه) و در حوزة زمان نیز (10 مؤلفه) و مجموعاً 76 مؤلفه به عنوان مؤلفههای تشکیل دهنده عناصر برنامه درسی مسئله محور در دورة پیش دبستان شناسایی شدند.
دکتر سعید بهشتی؛ روشنک نیکویی
دوره 6، شماره 18 ، مهر 1389، ، صفحه 154-180
چکیده
مجموعۀ رویکردها به فلسفه تربیت دینی در چهار طبقه جای میگیرد: «فلسفه تربیت دینی بالمعنی الاعم» که شامل همۀ ادیان، اعم از حق و باطل است؛ «فلسفه تربیت دینی بالمعنی العام» که فقط شامل ادیان حقۀ توحیدی است؛ «فلسفۀ تربیت دینی بالمعنی الخاص» که به تعالیم اسلامیمحدود میشود؛ و «فلسفۀ تربیت دینی بالمعنی الاخص» ...
بیشتر
مجموعۀ رویکردها به فلسفه تربیت دینی در چهار طبقه جای میگیرد: «فلسفه تربیت دینی بالمعنی الاعم» که شامل همۀ ادیان، اعم از حق و باطل است؛ «فلسفه تربیت دینی بالمعنی العام» که فقط شامل ادیان حقۀ توحیدی است؛ «فلسفۀ تربیت دینی بالمعنی الخاص» که به تعالیم اسلامیمحدود میشود؛ و «فلسفۀ تربیت دینی بالمعنی الاخص» که به سه حوزۀ تربیت اعتقادی، اخلاقی، و عملی اسلام اختصاص دارد و از ورود به دیگر حوزههای تعلیم و تربیت اسلامیمیپرهیزد. این نوشتار، که بر مبنای رویکرد چهارم سامان یافته، فلسفۀ تربیت دینی از دیدگاه اسلام را به مثابۀ «یکی از علوم فلسفی اسلامیکه با روش استدلالی- استنادی به تبیین و تحلیل مفهومها و گزارههای تربیت دینی از دیدگاه قرآن و سنت معصومان (ع) میپردازد» تلقی و تعریف نموده است. افزون بر این، پس از معرفی مبادی تصوری بحث، مشخصاً سه موضوع «مبانی»، «اصول»، و «اهداف» تربیت دینی از دیدگاه اسلام-که به اعتقاد ما هر سه به سامانۀ معرفتی «فلسفۀ تربیت دینی» مربوط میشوند- به بحث گذاشته شده اند. در قلمرو مبانی، از میان مبانی سهگانه و معروف مندرج در منابع فلسفۀ تعلیم و تربیت غرب، یعنی معرفت شناسی، وجودشناسی، و ارزششناسی، شماری از مهمترین اندیشههای زیرساختی معرفت شناختی و وجودشناختی، از متون و نصوص اسلامی، با تأکید بر قرآن کریم، استخراج و عرضه شدهاند. مبانی معرفت شناختی تربیت دینی از دیدگاه اسلام عبارتاند از: «امکان پذیری معرفت لازم برای تربیت دینی»، «برخورداری آدمیاز ابزارهای سه گانۀ معرفتی حس، عقل و تزکیۀ نفس»، «مرتبت مندی معرفت لازم برای تربیت دینی»، و «مطابقت با واقع، به عنوان مناط نهایی صدق معرفت لازم برای تربیت دینی». مبانی وجودشناختی تربیت دینی از دیدگاه اسلام عبارتاند از: «مبدأمندی هستی»، «مقصدمندی هستی»، «مرتبت مندی هستی» و «وحدت حقیقی اجزای هستی». اصول تربیت دینی مبتنی بر مبانی معرفت شناختی نام برده بدین قرارند: «اغتنام در معرفت»، «تفعیل در معرفت»، «تخصص در معرفت»، «تشکیک در معرفت»، «ترکیب در معرفت»، «گزینش واقع بینانه» و «ارزیابی واقع بینانه». اصول تربیت دینی مبتنی بر مبانی وجودشناختی فوق الذکر بدین شرحاند: «مبدأشناسی»، «مقصدشناسی»، «مبدأباوری»، «مقصدباوری»، «مرتبت مندی مراحل، مبانی، اصول، اهداف، مواد، و روشهای تربیت دینی»، «وحدت معرفتی»، و «توحید معرفتی». و سرانجام، اهداف تربیت دینی از دیدگاه اسلام در دو بخش هدف غایی «وصول به مقام قرب مطلق الاهی» و اهداف واسطی «یقین»، «تقوا»، «ایمان» و «اسلام» معرفی گردیدند.