هدف این پژوهش شناخت پیشبینیکنندههای اضطرابریاضی و رابطه آن با افت تحصیلی ریاضی دانشآموزاندوره راهنمایی استانخراسانشمالی بوده است. طراح پژوهش علی- مقایسهایی یا پس رویدادی بود، که بر روی 438 نفر از دانشآموزان استان خراسان شمالی (تعداد 288 نفر که در درس ریاضی نمره کمتر از 10 و تعداد 150 نفر نمره ...
بیشتر
هدف این پژوهش شناخت پیشبینیکنندههای اضطرابریاضی و رابطه آن با افت تحصیلی ریاضی دانشآموزاندوره راهنمایی استانخراسانشمالی بوده است. طراح پژوهش علی- مقایسهایی یا پس رویدادی بود، که بر روی 438 نفر از دانشآموزان استان خراسان شمالی (تعداد 288 نفر که در درس ریاضی نمره کمتر از 10 و تعداد 150 نفر نمره بیشتر از 17 کسب کرده بودند) انجام شد. پرسشنامههای پژوهش شامل اضطراب ریاضی، خودپنداره ریاضی، انگیزش مدرسه، انگیزش ریاضی، رفتارخانواده، رفتار معلم و تلاش دانشآموزان بود. دادهها با استفاده از آزمون همخوانی مجذورکای ()، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج تحلیل دادهها نشان داد بین اضطرابریاضی دانشآموزان با عملکرد ریاضی آنها رابطه منفی و معکوس(51/0-) وجود دارد. همچنین بین اضطرابریاضی با خودپنداره ریاضی(67/0-)، انگیزشریاضی(55/0-)، انگیزشتحصیلی(19/0-)، تلاش دانشآموزان (50/0-) رابطهمنفی و معکوسوجود دارد و خودپندارهریاضی (49/0=Beta)، رفتارمعلم(22/0=Beta)، انگیزشریاضی (19/0=Beta)، رفتار خانواده (14/0=Beta)، اتکابهنفس(135/0=Beta)، همیاری اجتماعی (126/0=Beta) و هدفمندی (116/0=Beta) از پیشبینیکنندههایاصلی اضطرابریاضی بودند. یافتههای پژوهش حاضر نشانگر آن است که خودپنداره ریاضی، رفتار معلم، انگیزش ریاضی، رفتار خانواده، اتکا به نفس، همیاری اجتماعی و هدفمندی، با اضطراب ریاضی همراه است و عملکرد ریاضی را تحت تأثیر قرار میدهد.