پرویز شریفی
چکیده
این پژوهش با هدف مقایسه وضعیت بهداشت روانی نوجوانان طلاق محروم از مادر، یتیم محروم از مادر و عادی دارای مادر سنین ۱۵ تا ۱۸ سال شهر اصفهان ، در سال ۱۳۸۵-۱۳۸۴ انجام شد. روش تحقیق علی - مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان پسر و دختر ۱۵ تا ۱۸ سال طلاق و یتیم محروم از مادر و عادی دارای مادر، ساکن در شهر اصفهان و مشغول به تحصیل در دبیرستان ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مقایسه وضعیت بهداشت روانی نوجوانان طلاق محروم از مادر، یتیم محروم از مادر و عادی دارای مادر سنین ۱۵ تا ۱۸ سال شهر اصفهان ، در سال ۱۳۸۵-۱۳۸۴ انجام شد. روش تحقیق علی - مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان پسر و دختر ۱۵ تا ۱۸ سال طلاق و یتیم محروم از مادر و عادی دارای مادر، ساکن در شهر اصفهان و مشغول به تحصیل در دبیرستان های عادی در سال ۱۳۸۵-۱۳۸۴ بود. نمونه آماری شامل ۲۲۸ نفر نوجوان طلاق ، یتیم و عادی بود، به گونه ای که، هر گروه شامل ۷۶ نفر (۳۸نفر پسر و ۳۸ نفر دختر) بودند که به شیوه تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ضمناً در روش نمونه گیری ، ترکیبی از روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی ساده مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش عضویت گروهی و جنسیت متغیرهای مستقل، وضعیت بهداشت روانی متغیر های وابسته و ویژگی های جمعیت شناختی متغیرهای کنترل را تشکیل می دادند. برای بررسی و مقایسه وضعیت بهداشت روانی آزمودنی ها، از پرسشنامه SCL R-90 و برای بررسی ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها، از پرسشنامه جمعیت شناختی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیلی مانوا، آزمون تفاوت معنی دار حقیقی توکی (HSD) و میانگین استفاده گردید. سپس از تحلیل داده ها نتایج ذیل به دست آمد: بین میانگین نمرات آزمودنی های سه گروه طلاق، یتیم، و عادی در هر ۹ مقوله پرسشنامه SCL-90-R تفاوت معناداری وجود داشت ضمناً در شش بعد (افسردگی، اضطراب، شکایات جسمانی، حساسیت در روابط متقابل، اضطراب فوبیک و افکار پارانوئید) p=0/0001 میانگین نمرات دختران بیشتر از پسران بود، ولی در بعد پرخاشگری میانگین نمرات پسران بیشتر از دختران بود. در دو بعد وسواس و اجبار و روان پریشی بین میانگین نمرات پسران و دختران تفاوت معناداری وجود نداشت. ضمناً تعامل بین عضویت گروهی و جنسیت بر هیچ کدام از زیر مقیاس ها معنادار نبود. یافته های پژوهش در پرتو نتایج تحقیقات مربوطه، مورد بحث و نتیجه گیری قرار گرفته است.
طیبه شکیبایی؛ معصومه اسماعیلی
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش خود متمایزسازی از طریق برنامه تدوین شده به وسیله پژوهشگر بر کاهش مشکلات روانی زنان مطلقه است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش حاضر، زنان مطلقه ۴۵-۲۰ ساله بودند که به خانه سلامت شهرداری مناطق ۱۴ و ۱۸ تهران مراجعه نموده بودند. نمونه گیری در این پژوهش ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش خود متمایزسازی از طریق برنامه تدوین شده به وسیله پژوهشگر بر کاهش مشکلات روانی زنان مطلقه است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش حاضر، زنان مطلقه ۴۵-۲۰ ساله بودند که به خانه سلامت شهرداری مناطق ۱۴ و ۱۸ تهران مراجعه نموده بودند. نمونه گیری در این پژوهش به طور تصادفی صورت گرفته است. از بین ۵۰ زن مراجعه کننده پس از مصاحبه و اجرای پیش آزمون، ۳۰ نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. سپس، گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه در برنامه آموزشی خود متمایز سازی تدوین شده توسط پژوهشگر شرکت نمودند. پس از پایان برنامه آموزشی از هردو گروه، پس آزمون به عمل آمد. ابزاری که در این پژوهش به منظور جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفته است عبارت است از: ۱- پرسشنامه که شامل ۹۰ سؤال درباره مقیاس های جسمانی کردن مشکلات روانی، وسواس فکری - عملی، حساسیت بین فردی، افسردگی، اضطراب، پرخاشگری، فوبیا، پارانویا و روان پریشی است.2- پرسشنامه خود متمایز سازی که شامل ۴۶ سؤال است که تمرکز بر روابط معنادار بزرگسالان و روابط جاری با خانواده اصلی دارد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتیجه پژوهشی نشان داد این شیوه آموزش در ارتقاء تمایز یافتگی زنان مطلقه و کاهش مشکلات روانی در ۹ خرده مقیاس برای شرکت کنندگان در گروه آزمایشی مؤثر بوده است.
