ابوالقاسم یعقوبی؛ طیبیه بیات
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تأثیر آموزش حالات ذهنی بر قضاوت اخلاقی دانش آموزان دختر پایهی پنجم ابتدایی شهر همدان بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر پایهی پنجم ابتدایی سال تحصیلی 94-1393 تشکیل میدادند که از میان کلیهی دانش آموزان 75 دانشآموز از ناحیه 2 آموزشوپرورش ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، تأثیر آموزش حالات ذهنی بر قضاوت اخلاقی دانش آموزان دختر پایهی پنجم ابتدایی شهر همدان بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر پایهی پنجم ابتدایی سال تحصیلی 94-1393 تشکیل میدادند که از میان کلیهی دانش آموزان 75 دانشآموز از ناحیه 2 آموزشوپرورش شهر همدان بهصورت نمونه دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل بهصورت تصادفی جایگزین شدند. آموزش حالات ذهنی برای گروه آزمایش در دوازده جلسه سیدقیقهای به مدت دو ماه به مرحله اجرا درآمد و گروه کنترل هیچ نوع آموزشی در این زمینه دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه قضاوت اخلاقی سینها و وارما (1998) بود. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرا گرفت. مقدار اتا در این پژوهش 66 درصد بود که نشاندهنده تأثیر قوی آموزش حالات ذهنی بر افزایش قضاوت اخلاقی بود. با توجه به اینکه فرضیه اصلی پژوهش به بررسی تأثیر آموزش حالات ذهنی میپردازد نتایج حاصله گویای این واقعیت است که قضاوت اخلاقی تحت تأثیر حالات ذهنی میباشد؛ طوری که این آموزشها توانسته قضاوت اخلاقی را ارتقاء دهد.