روانشناسی یادگیری
علی شیخ الاسلامی؛ اسماعیل سلیمانی؛ هنگامه محرم زاده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش حل مسئلۀ اجتماعی بر سازگاری و خودکارآمدی دانش‌آموزان زورگو انجام گرفت. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان زورگو در مدارس شهر پارس‌آباد در سالتحصیلی 94-1393 تشکیل می‌دادند که از میان آن‌ها 32 دانشآموز زورگو با ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش حل مسئلۀ اجتماعی بر سازگاری و خودکارآمدی دانش‌آموزان زورگو انجام گرفت. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان زورگو در مدارس شهر پارس‌آباد در سالتحصیلی 94-1393 تشکیل می‌دادند که از میان آن‌ها 32 دانشآموز زورگو با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای، انتخاب شده و به‌طور تصادفی در گروه آزمایش (16 نفر) و گروه کنترل (16 نفر) جایگزین شدند. برای جمعآوری داده‌ها از مقیاس تجدیدنظر شدۀ زورگویی، پرسشنامۀ سازگاری دانش‌آموزان و پرسشنامۀ خودکارآمدی استفاده شد. گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش حل مسئلۀ اجتماعی قرار گرفت و در طی این جلسات به گروه کنترل هیچ نوع آموزشی داده نشد. داده‌ها با روش آماری کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد بین دانش‌آموزان گروه آزمایش و گروه کنترل در سازگاری (تحصیلی، اجتماعی و هیجانی) و خودکارآمدی (تحصیلی، اجتماعی و هیجانی) تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر میانگین مولفههای سازگاری و خودکارآمدی گروه آزمایش بعد از آموزش حل مسئلۀ اجتماعی افزایش یافته بود. این نتایج حاکی از آن است که آموزش حل مسئلۀ اجتماعی می‌تواند سازگاری و خودکارآمدی دانش‌آموزان زورگو را تعدیل کند.
اسماعیل سلیمانی؛ علی شیخ الاسلامی؛ مهناز موسوی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر کفایت اجتماعی و تنظیم هیجانی دانش آموزان زورگو بود. این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل وجامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان زورگو در سال تحصیلی 94-1393 بودند که به روش نمونه‌گیریخوشه‌ای چند مرحله‌ای از میان جامعه آماری انتخاب شدند. برای جمعآوری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر کفایت اجتماعی و تنظیم هیجانی دانش آموزان زورگو بود. این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل وجامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان زورگو در سال تحصیلی 94-1393 بودند که به روش نمونه‌گیریخوشه‌ای چند مرحله‌ای از میان جامعه آماری انتخاب شدند. برای جمعآوری داده‌ها از مقیاس تجدیدنظر شده زورگویی اولویوس، پرسشنامه کفایت اجتماعی و نسخه کوتاه پرسشنامه تنظیم هیجان استفاده گردید.گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفته و در طی این جلسات به گروه کنترل هیچ نوع آموزشی داده نشد.نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد بین دانش آموزان زورگو گروه آزمایش و گروه کنترل در کفایت اجتماعی و تنظیم هیجان تفاوت معناداری وجود دارد. بهعبارتدیگر میانگین مؤلفههایکفایت اجتماعی و تنظیم هیجان گروه آزمایش بعد از آموزش هوش هیجانی متفاوت است. این نتایج حاکی است که آموزش هوش هیجانی میتواندکفایت اجتماعی و تنظیم هیجان دانش‌آموزان زورگو را تعدیل نماید.
