مهران فرهادی؛ حسین محققی؛ مریم عبدالهی مقدم؛ فضل اله حسنوند
چکیده
چکیده پژوهش حاضر با هدف طراحی مدلی برای تبیین شادکامی بر اساس سبکهای مقابله با استرس و تابآوری در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان همدان انجام شده است. بدین منظور از بین کلیهی دانشجویان، 330 نفر (165 دختر و 165 پسر) انتخاب شدند و سه پرسشنامه شادکامی، مقابله با موقعیتهای فشارزا و تابآوری را تکمیل نمودند. سپس دادههای پژوهش ...
بیشتر
چکیده پژوهش حاضر با هدف طراحی مدلی برای تبیین شادکامی بر اساس سبکهای مقابله با استرس و تابآوری در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان همدان انجام شده است. بدین منظور از بین کلیهی دانشجویان، 330 نفر (165 دختر و 165 پسر) انتخاب شدند و سه پرسشنامه شادکامی، مقابله با موقعیتهای فشارزا و تابآوری را تکمیل نمودند. سپس دادههای پژوهش با استفاده از نرمافزار SPSS21 و lisrel8.8 به روش تحلیل مسیر، تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که مدل اولیهی فرضی با برازش مناسبی مورد تأیید قرار گرفت. بر این اساس، بین تابآوری و شادکامی رابطه مثبت وجود داشت. از بین سبکهای مقابله با استرس، سبک مقابلهی مسألهمدار بهواسطهی تابآوری، شادکامی دانشجویان را تبیین میکرد و دو سبک مقابلهی هیجانمدار و اجتنابی، رابطهی منفی با شادکامی داشتند. بهطورکلی، همه شاخصهای برازش مدل در وضعیت مطلوبی قرار داشتند. در این پژوهش، نقش متغیرهای سبک مقابله با استرس و تابآوری در شادکامی دانشجویان تأیید شد که این امر نشاندهندهی اهمیت توجه به این دو مؤلفه و تقویت و پرورش آنها در افزایش شادکامی دانشجویان میباشد.